गजल

मैले रुन सकिन  आफ्नै चेलीको सिउदो पुछिएको बेला
मैले धुन सकिन आफ्नै माटो रगतले मुछिएको बेला ||

लुटी सके मलाई मेरा आफ्नै छिमेकिले कम्जोर ठानेर
किन छुन सकिन आफ्नै मेची महाकाली चुसिएको बेला ||

आफ्ना आफ्नै दुश्मन भए आरोप कस्लाई दिनु छ'र मैले
आँफै नुंन सकिन आफ्नै छातीमा सङिन घुसिएको बेला ||

खाए सबै बाँडेर रित्तो पारेर रमाए लगाए भाग बन्डा सबै  

तिर्न गुन सकीन आफ्नै देश चोक्टा लाम्टा लुछिएको बेला ||



नुंन = नुहुन
गुन =गुण

जीतु खड्का (गाँउले )
मोरङ उर्लाबारी

Click Here to Build Your Own Comment Box | Facebook Comments Plugin Enhanced by Tech-Ashish